شمشیری كه دیگر توان «بُرش» ندارد/ بررسی پرونده تیم شمشیربازی

به گزارش رادیو ورزش، پرونده بازی های كشورهای اسلامی در حالی بسته شد كه در این رویداد دو هفته ای، رشته ای مانند شنا برای نخستین بار در طول تاریخ وارد رشته های طلایی كاروان ایران شد و زنان هندبال هم با تاریخ سازی روی سكو رفتند؛ این در حالی است كه در همین كاروان بودند رشته هایی كه بدون هیچ نشانی از آوازه سال های نه چندان دور خود، مسیر سراشیبی‌شان را در ریاض هم با سرعت طی كردند مثل شمشیربازی.

مدالِ مشترك برای یك رشته المپیكی

شمشیربازی كه زمانی جایگاهی شایسته در كاروان های ورزش ایران داشت و روی مدال آوری آن حتی برای بازی های المپیك هم حساب ویژه باز می شد، كارش به جایی رسیده كه جزو كم فروغ ترین رشته ها در این كاروان شده است و این موضوع را در ششمین دوره بازی های كشورهای اسلامی هم عیان كرد.

نتیجه اعزام 8 نفره شمشیربازی ایران به ریاض كسب 2 مدال برنز در تیمی اسلحه سابر و اپه بود كه آنهم به صورت مشترك با دیگر كشورها به دست آمد این در حالی است كه در دوره پیشین همین بازی ها، شمشیربازی یك طلا، 3 نقره و 2 برنز برای كاروان ایران به دست آورد.

شمشیربازی ایران در بازی های كشورهای اسلامی فقط 2 مدال برنز تیمی گرفت

مدیران خارج از فدراسیون به فكر باشند

البته منظور از این گزارش مرور عملكرد شمشیربازان در بازی های اخیر كشورهای اسلامی و مقایسه آماری آن با دوره پیشین این بازی ها نیست، بلكه تاكیدی است بر اوضاع نگران كننده این رشته المپیكی در ورزش ایران و چاره اندیشی كه «مدیرانِ بالاتر از مجموعه فدراسیون» باید برای آن داشته باشند چرا كه شرایط امروز نشان می دهد از دست مدیریت فعلی فدراسیون كاری ساخته نیست كه اگر غیر از این بود اصلا كار شمشیربازی به امروز و بدحالی اش كشیده نمی شد.

در ادوار گذشته بازی های المپیك، شمشیربازان پای ثابت تركیب كاروان اعزامی ایران بودند و حتی تا پای مدال آوری هم پیش رفتند طوریكه در بازی های 2016 ریو جایگاه چهارم بخش انفرادی اسلحه سابر به مجتبی عابدینی اختصاص یافت و برای المپیك پاریس هم تیم ملی اسلحه سابر ایران به عنوان تنها رشته تیمی صاحب سهمیه شد و در رده چهارم بازی ها هم ایستاد.

این بازی ها یك سال پیش برگزار شد اما چه بر سر شمشیربازی به خصوص در اسلحه سابر آمده كه طی این مدت، تیم چهارم المپیك به قدری در سقوط استمرار داشت كه حالا تیم نوزدهم رنكینگ جهانی شده است؟

مدال های بی تاثیر برای ایران و اعتبار شمشیربازی

بازی های كشورهای اسلامی رویدادی مهم برای ورزش ایران است اما شمشیربازی با عملكردش در ریاض نه به بهبود جایگاه كاروان ایران كمكی داشت و نه اعتبار از دست رفته خودش؛ واقعا كسب دو مدال برنز در بازی هایی كه بدون حضور قدرت هایی مانند چین، ژاپن، كره جنوبی، هنگ كنگ و ... برگزار شد، چه اعتباری می تواند داشته باشد برای رشته ای كه مدال جام های جهانی و گرندپری های همین سال های اخیر را در كارنامه دارد؟

شمشیربازی ایران به جز افتخارات المپیكی اش، برنز قهرمانی جهانی، نقره و برنز تیمی جام های جهانی و ... را هم دارد و در بسیاری از جام های جهانی و گرندپری ها هم بازیكنانش تا جمع 8 نفر برتر هم پیش رفته اند اما حالا كار این رشته به جایی كشیده شده كه هیچ سهمی از مجموع مدال های طلا و نقره توزیع شده در رویدادی به مراتب كوچك تر و جمع و جورتر از این مسابقات ندارد اما در همین شرایط هم به دنبال مطرح كردن بهانه های داوری است كه همین سال گذشته توجیه از دست رفتن مدال المپیك شد و حالا با توسل به آن، ناكامی از دست فینال بازی های اسلامی توجیه می شود.

مدال های شمشیربازی در ریاض نه به بهبود جایگاه ایران كمك كرد و نه بازگشت اعتبار از دست رفته

لطفا دست از سر توجیه داوری بر دارید

بعد از شكست تیم ملی اسلحه سابر برابر ازبكستان و جا ماندن از فینال بازی های اسلامی، علیرضا پورسلمان رئیس فدراسیون شمشیربازی اینگونه گفت كه به خاطر مسائل داوری این دیدار و حق كُشی های صورت گرفته علیه ایران، به كمیته بین المللی المپیك نامه خواهد زد.

به گفته خودِ پورسلمان داوری كه در المپیك پاریس باعث اذیت اسلحه سابر ایران شد، در بازی با ازبكستان هم حضور داشت. رئیس فدراسیون چرا همان زمان پیگیر احقاق حق تیمش نبود تا دوباره اسیر اتفاقات تكراری نشود؟ پورسلمان بعد از المپیك اینگونه اعلام كرد كه چون همین داوران در رویدادهای مختلف حضور دارند، دست به شكایت نبرده است اما امروز چه اتفاقی افتاده كه روی مكاتبه با IOC تاكید می شود؟

اصلا اینگونه در نظر بگیریم كه در بازی ایران و ازبكستان، فقط داوری باعث باخت ایران شد، آیا دلیل باخت تیم ملی اسلحه اپه مقابل عربستان یا باخت های زودهنگام در بخش انفرادی هم داوران بودند؟

شمشیربازی مشكل فنی دارد

برای رسیدگی به اوضاع نابسامان و از هم پاشیده شمشیربازی باید پذیرفت كه مشكل این رشته، ناداوری و حق كُشی نیست. شمشیربازی ایران اسیر مشكلات ساختاری و فنی است و تنها این بخش است كه به این رشته آسیب جدی وارد كرده است وگرنه بازیكنانی كه امروز در تركیب تیم ملی هستند، همان هایی هستند كه سهمیه انفرادی و تیمی المپیك گرفتند و در بسیاری میادین هم خوش درخشیدند.

وقتی تیم ملی ایران در جام جهانی مقابل گرجستان متحمل شكست سنگین می شود، وقتی چین و ژاپن به عنوان رقیبان آسیایی به راحتی و در هر رویدادی ما را شكست می دهند، وقتی ازبكستان بعد از جام جهانی، در بازی های كشورهای اسلامی هم پاشنه آشیل شمشیربازی ایران می شود، یعنی این رشته مشكل فنی دارد و بزرگ كردن اتفاقات داوری فقط برای فرافكنی و سرپوش گذاشتن روی ناكامی هاست.

شمشیربازی ایران دریك سقوط انفجاری به جایی رسیده كه از افق های آسیایی و جهانی خیلی دور است

از افق ها خیلی دوریم

پرواضح است كه افق شمشیربازی به عنوان یك رشته المپیكی باید نتیجه گیری از رقابت با بزرگان این رشته در بازی های آسیایی، جام های جهانی، گرند پری ها و در نهایت كسب سهمیه المپیك و موفقیت در این بازی ها باشد اما با شرایط فعلی، از این افق ها «خیلی دوریم».

«سقوط» معضلی است كه امكان دارد گریبان هر رشته ای را در یك مقطع بگیرد اما چه بر سر شمشیربازی آورده اند كه این رشته نه تنها از این روزگار سخت رها نشده بلكه از سقوط پلكانی به «سقوط انفجاری» رسیده است آنهم در شرایطی كه یك سال دیگر وارد بازی های آسیایی شود و تقریبا همزمان با آن در فصل كسب امتیاز المپیكی شركت كند.

وزارت ورزش اگر می خواهد روی مدال آوری این رشته در ناگویا حساب كند باید بدون فوت وقت، به فكری به حال آن كند در غیر اینصورت این وزارتخانه و كمیته ملی المپیك بدانند كه شمشیربازی با این وضعیت جایی در فهرست مدال آوران بازی های آسیایی ندارد.