به گزارش رادیو ورزش؛ علیرضا مرزبان، پیشكسوت و مربی فوتبال، درباره خود گفت: من در شهر ازنا استان لرستان متولد شده ام. با توجه به اینكه پدرم كارمند شركت نفت بود، در سن 13 سالگی به اراك نقل مكان كردیم و سپس به تهران آمدیم. تا كلاس ششم در مدارس شركت نفت تحصیل كردم. 3 بردار و 2 خواهر دارم و من فرزند پنجم هستم.
وی، در پاسخ به این سوال كه آیا برادران بزرگتر فعالیت ورزشی داشتند، بیان كرد: برادرانم گاهی فوتبال بازی می كردند و تنها جواد فوتبال را بیشتر از دیگر برادرانم پیگیری كرد. جواد جزء تیم منتخب استان بود. او از هافبك های خوب استان شناخته می شود و شوت هایش معروف بود. هیچ یك از برادرانم فوتبال را در سطح ملی و باشگاه های درجه یك ایران را ادامه ندادند.
مرزبان، نیز در پاسخ به این پرسش كه آیا در دوران ابتدای امكانات ورزشی مهیا بود، اظهار كرد: مناطق شركت نفت با توجه به اهمیت نفت كشور، همه امكانات ورزشی را داشت. شركت نفت در این زمینه از همه وزارتخانه های ایران جلوتر بود.
پیشكسوت فوتبال، در پاسخ به این سوال كه چرا به فوتبال گرایش پیدا كردید، گفت: من تنیس را بیشتر دوست داشتم؛ اما متأسفانه زمانیكه مدرسه می رفتیم، اینطور بود كه ساعت تعطیل شدن مدارس ما با تعطیلی كارمندان نفت همزمان بود و بیشتر زمین تنیس را به آنها می دادند. البته فوتبال هم در زندگی ما نقش پررنگی داشت؛ زیرا در آن زمان برای اینكه دوست پیدا كنی و در اجتماع باشی، مجبور بودی كه در یك تیم فوتبال باشی.
وی، درباره شروع كار حرفه ای و اولین مربی خود عنوان كرد: آن زمان مسابقات فوتبال استانی برگزار می شد و من در تیم های نوجوانان و جوانان مركزی بازی كرده ام. در مسابقات انتخابی جوانان كاپیتان تیم جوانان دارایی تهران شدم. اولین مربی رسمی من ناصر ابراهیمی بود.
در بازیهایی كه در كرمان داشتیم، منیجرهای تهرانی من را پیدا و به باشگاه دارایی معرفی كردند. آن زمان جلال طالبی مربی تیم بود. بعد از مدتی برای تیم جوانان استان تهران انتخاب شدم كه آن زمان مربی ام رجب فرامرزی بود. در مسابقات ارومیه برای تیم ملی جوانان ایران انتخاب شدم و در یك دوره مسابقات عربستان بازی كردم.
برنامه یك فنجان چای داغ، امروز با اجرای اسكویی، كاری از گروه علوم ورزشی بود كه این برنامه هر روز به جز جمعه ها ساعت 11:30 به مدت 30 دقیقه از شبكه رادیویی ورزش تقدیم شنوندگان می شود.