دارنده مدال طلای المپیك لندن گفت: قهرمانی تیمی وزنه‌برداری نباید موجب غفلت از نقاط ضعف شود و مصدومیت‌های گسترده و برخی انتخاب‌های اشتباه باید مورد بررسی قرار بگیرد.
به گزارش رادیو ورزش؛ سعید محمدپور دارنده مدال طلای المپیك لندن و كارشناس وزنه‌برداری درباره عملكرد تیم ملی در مسابقات جهانی گفت: به نظر من تیم ملی در این رقابت‌ها با تعداد زیادی از آسیب‌دیدگی‌ها مواجه بود. بیش از نیمی از اعضای تیم دچار مصدومیت بودند. این مسئله باید به‌صورت دقیق بررسی شود، زیرا وزنه‌برداری ورزشی سنگین است و هرچند آسیب در آن طبیعی است، اما این حجم از مصدومیت نزدیك به مسابقات جهانی باید بررسی شود و قطعاً به عملكرد كادر فنی یا پزشكی برمی‌گردد. البته علیرضا معینی عملكرد خوبی داشت و شش حركت خود را با موفقیت ثبت كرد. علیرضا نصیری نیز به‌ویژه در حركت دوضرب عملكرد قابل‌توجهی داشت و توانست مدال نقره را كسب كند.
قهرمانی تیمی دیگر برای كشورها اهمیت ندارد
محمدپور تأكید كرد: قهرمانی تیمی وزنه‌برداری ایران را در مسابقات جهانی را تبریك می‌گویم، اما باید توجه داشت كه بسیاری از كشورها با تركیب كامل شركت نكرده بودند. به عنوان مثال، آمریكا بدون كسب مدال تیم سوم شد، در حالی كه كشورهایی مانند چین، ارمنستان با وجود مدال‌های طلای فراوان، تركیب كامل خود را اعزام نكرده بودند و تنها نفراتی را اعزام كرده بودند كه برای مدال بجنگند. بنابراین خیلی از كشورها از نظر مدالی از ما بالاتر بودند. در حال حاضر قهرمانی تیمی در وزنه‌برداری دیگر برای بسیاری از كشورها ارزش سابق را ندارد. مثلاً تیم‌های كشتی اگر قهرمان شدند چندین مدال طلا داشتند، قطعاً این قهرمانی ارزشمند است چرا كه هدف اصلی آن‌ها مدال در المپیك است. ما هم در وزنه‌برداری باید نگاه خودمان را به همین سمت معطوف كنیم.
نباید با قهرمانی تیمی خودمان را فریب بدهیم
محمدپور در ادامه گفت: در همین مسابقات جهانی از 8 نفر اعزامی تنها دو وزنه‌بردار مدال مجموع دریافت كردند و این به عقیده من عملكرد قابل قبولی نیست. هدف اصلی ما باید ابتدا كسب نتیجه در بازی‌های آسیایی و سپس المپیك باشد. در سال بعد از المپیك ما با تمام توان به میدان رفتیم، اما نتیجه مطلوبی نگرفتیم. در سال‌های آینده، به‌ویژه در آستانه المپیك 2027 كه رقابت برای كسب سهمیه‌ها جدی‌تر می‌شود، كار ما دشوارتر خواهد شد. فدراسیون باید با بهره‌گیری واقعی از تجربه قهرمانان و پیشكسوتان و نه صرفاً به‌صورت نمادین، مسیر درستی را برای پیشرفت تیم ملی ترسیم كند.
وی خاطرنشان كرد: ما نباید خود را با قهرمانی تیمی فریب دهیم. این قهرمانی نباید ما را به خواب ببرد. به عنوان مثال در سال 2011 تیم ایران با هدایت كوروش باقری 4 مدال كه شامل دو طلا، یك نقره و یك برنز كسب كرد و سوم جهان شد. در حالی كه شرایط آن موقع با الان اصلاً قابل مقایسه نیست. اگر صرفاً بر اساس رتبه تیمی مقایسه كنیم نتیجه امسال بهتر است، اما واقعیت این نیست. در آن زمان تیم عملكرد كیفی‌تری داشت و اكنون نباید به صرف قهرمانی تیمی خود را موفق بدانیم. البته من اگر انتقادی می‌كنم قصدم تخریب نیست و واقعاً هدفم كمك به وزنه‌برداری و بهبود شرایط فعلی است.
وی با بیان اینكه بسیاری از ملی‌پوشان در رقابت‌های اخیر مصدوم بودند، اظهار داشت: در وزنه‌برداری همیشه آسیب وجود دارد، اما این میزان گسترده از مصدومیت غیرعادی است. تیم پزشكی و بدنسازی باید تمرینات و روند آماده‌سازی را بازبینی كنند تا مشخص شود مشكل كجاست. برای مثال، علی عالی‌پور حدود 45 روز پیش از مسابقات وزنه 222 كیلوگرم را ثبت كرد كه نزدیك به ركورد جهانی بود، اما به دلیل آسیب‌دیدگی نتوانست در روز مسابقه عملكرد مطلوبی داشته باشد. احتمالاً او خیلی زود به اوج آمادگی رسیده بود و نتوانست این وضعیت را تا زمان رقابت حفظ كند.
تركیب جوان تیم توجیه كافی برای نتایج نیست
محمدپور درباره جوان بودن تركیب تیم ملی گفت: تیم ایران تركیب جوانی داشت، اما این دلیل كافی برای توجیه عملكرد نیست. من خودم در 18 سالگی در مسابقات جهانی بزرگسالان شركت كردم، پنج حركت صحیح زدم و مدال گرفتم. در همان سال كیانوش رستمی 20 ساله بود و عملكرد درخشانی داشت. بنابراین، تجربه كم نمی‌تواند توجیه اصلی باشد. به نظر من با برخی از ورزشكاران از لحاظ روانی خوب كار نشده بود. ورزشكاران جوان باید از همین سن یاد بگیرند كه فرصت قهرمانی كوتاه است و باید از هر میدان استفاده كنند. كره شمالی پس از چند سال دوری از رقابت‌ها بازگشت و 17 مدال طلا گرفت. ما نمی‌توانیم با تكیه بر جوان بودن تیم، همه چیز را توجیه كنیم. باید ضعف‌ها را شناسایی و اصلاح كنیم تا به نتایج بهتر برسیم.
وزنه‌های درستی برای داوودی انتخاب شد اما بدنش جواب نداد
محمدپور در مورد عملكرد فوق سنگین و انتخاب وزنه‌ها برای داوودی گفت: آیت شریفی به دلیل مصدومیت نتوانست روی تخته برود. طبق قوانین، تصمیم او برای عدم حضور هیچ اشكال قانونی نداشت. در واقع این مسئله باعث شد تا زمان لازم برای آماده‌سازی علی داوودی فراهم شود. داوودی در تمرینات وزنه 261 كیلوگرم را زده بود و شروع با 244 كیلوگرم منطقی بود. اگر شرایط بدنی‌اش بهتر بود، احتمالاً می‌توانست تا 250 كیلوگرم هم بالا برود و حتی می‌توانست برای مدال طلا رقابت كند. به نظرم وزنه‌هایی هم كه برای او انتخاب شد درست بود اما شرایط داوودی خوب نبود.
برخی وزنه‌ها درست انتخاب نشد
كارشناس وزنه‌برداری گفت: با نهایت احترام به نظرم انتخاب وزنه در دسته 88 كیلوگرم درست نبود. در این دسته وزنی رقابت بسیار فشرده و نزدیك به هم بود. برای ایلیا صالحی پور برای حركت اول دوضرب وزنه 193 كیلوگرم انتخاب شد در حالی كه پشت صحنه با 190 كیلوگرم گرم كرده بود و كاملاً آماده بود و می‌توانست وزنه‌های بیشتری بزند. پس از آن 9 كیلو به وزنه اضافه كردند و آن فاصله زمانی باعث شد بدن ورزشكار سرد شود و نتواند عملكرد مطلوبی ارائه دهد. در دسته‌های میان‌وزن، این تغییرات وزنه تأثیر زیادی دارد و می‌تواند باعث از دست رفتن مدال شود.
كیانوش رستمی پا به سن گذاشته و عملكرد خوبی نداشت
وی در مورد عملكرد كیانوش رستمی اظهار داشت: متأسفانه كیانوش عملكرد ضعیفی داشت و نتوانست انتظارات را برآورده كند. البته باید توجه داشت كه او اكنون 34 سال دارد و سال‌ها در سطح اول جهان رقابت كرده است. در این سن حفظ آمادگی در وزنه‌برداری بسیار دشوار است. از شرایط تمرینی او در خارج از كشور اطلاع دقیقی ندارم، اما به نظر می‌رسد آمادگی لازم را نداشت. به نظر من اگر كیانوش در زمان مناسب تصمیم به خداحافظی می‌گرفت یا مسیر متفاوتی را انتخاب می‌كرد، می‌توانست در المپیك‌های گذشته به پرافتخارترین ورزشكار كشور تبدیل شود. او در سال 2020 شرایط بسیار خوبی داشت، اما برخی تصمیمات اشتباه و كم‌لطفی‌ها مانع تداوم موفقیت‌هایش شد.
